Dziś pogoda za oknem nieciekawa...przynajmniej w Krakowie. Dlatego proponujemy przenieść się jeszcze do gorącego i słonecznego Izraela! Piękna pogoda, szum Morza Śródziemnomorskiego, gorący piasek...mmm chciałoby się tam jeszcze wrócić. :)
Zdjęcia poniżej na pewno ułatwią Wam podróż w wyobraźni. ;)
Ale my chcemy poruszyć nieco inny temat. Inspiracją do niego są zdjęcia poniżej, przedstawiające parę młodą, co prawda afrykańską, ale w niczym to nie przeszkadza, aby nawiązać do zwyczajów związanych ze ślubem właśnie w Izraelu, a jest to dosyć interesujący temat.
Halacha, czyli w judaizmie autentyczna i autorytatywna wykładnia Prawa Mojżeszowego (Tory), ukazuje jak stosować Prawo do konkretnych sytuacji życiowych. Początkowo prawo to ogranicza kontakty między osobami różnej płci. Halacha zakazuje m.in. mężczyznom zwracać uwagę na urodę kobiet, wąchać ich perfum czy też słuchać ich śpiewu. Dwie osoby różnej płci nie mogą przebywać w zamkniętym pokoju, z wyjątkiem męża z żoną, rodzica z własnym dzieckiem, osoby dorosłej z dziewczynką do 3 roku życia lub chłopcem do 9 roku życia. Zakazana jest także masturbacja i stosunki homoseksualne. Żydowski kodeks prawny zajmuje się wszystkimi sferami życia Żydów - również kwestiami dotyczącymi zawierania małżeństw, życia płciowego i rozwodami (dział prawa Szuchan Aruch).
W tradycji żydowskiej rola kobiet sprowadza się do pomagania swojemu mężowi w wypełnianiu obowiązków, rolą mężczyzny zaś jest ożenić się i mieć możliwie dużą liczbę dzieci. W wyniku segregacji płci, kojarzeniem małżeństw powinien zajmować się zawodowy swat. Jeśli kobieta wyrazi zgodę na małżeństwo, wówczas rodzice narzeczonych zawierają kontrakt małżeński. Małżeństwo to świętość, dlatego do przygotować zaślubin podchodzi się z dużą powagą, zaangażowaniem i odpowiedzialnością.
Wszystko zaczyna się od zaręczyn, którym towarzyszy przyjęcie połączone z ceremonią religijną. Wówczas to narzeczeni zawierają wstępną umowę zaręczynową pisemnie lub ustnie, w której zawarte są m.in. warunki przyszłego małżeństwa oraz to, co dostaną oni w związku z nadchodzącym dniem od rodziców. Istnieje także zwyczaj, że rodzice na znak symbolicznego przypieczętowania kontraktu małżeńskiego rozbijają talerz. Tradycja mówi, że podobnie jak nie uda się skleić stłuczonego talerza, tak nie wolno dopuścić do złamania umowy między narzeczonymi.
Następnie istnieje coś takiego jak wezwanie narzeczonego, kiedy narzeczony tradycyjnie odmawia w synagodze błogosławieństwo nad Torą. Wówczas zgromadzeni obrzucają go słodyczami, rodzynkami i orzechami, co symbolizuje słodkie życie. Następnie wydawany jest kiduszowy poczęstunek w synagodze, a później uroczyste przyjęcie dla najbliższych w domu.
Narzeczona natomiast wydaje poczęstunek dla rodziny i przyjaciół po szabatowej wieczerzy. Podaje się ciasta, cukierki, rodzynki, owoce i napoje. Jest to radosny poczęstunek, któremu towarzyszą śpiewy młodzieży.
Zamążpójście jest najważniejszym wydarzeniem w życiu żydowskiej kobiety. Zgodnie z żydowską tradycją narzeczeni nie mogą się widzieć przez kilka dni przed uroczystością zaślubin. W tym czasie muszą przestrzegać postu. Panna młoda przed samymi zaślubinami udaje się do mykwy (łaźni rytualnej), gdzie musi się duchowo oczyścić i przygotować do świętości zaślubin.
Ślub może odbywać się w każdy dzień tygodnia, za wyjątkiem szabatu.
Współcześnie uroczystość zawarcia małżeństwa odbywa się najczęściej w synagodze. Zwyczajowi temu sprzeciwiają się tradycjonaliści, którzy uważają, że jest to wynikiem wpływu chrześcijaństwa i opowiadają się za uroczystościami na otwartej przestrzeni (np. przed synagogą) lub w domu.
Nareszcie przychodzi czas na wesele, któremu towarzyszy wielka radość i wesołość. Wszyscy starają się umilić chwile młodej parze. Mawia się o nich: "król i królowa". Śpiewa się radosne pieśni na cześć nowożeńców, rozsypuje ziarna, orzechy i ryż.
W rodzinach ortodoksyjnych Żydów kobiety i mężczyźni tradycyjnie muszą siedzieć przy oddzielnych stołach, po przeciwnych stronach sali weselnej. Tylko dzieciom wolno bawić się razem. Uroczystość kończy się odmówieniem specjalnej modlitwy i wygłoszeniem nad kielichem wina siedmiu błogosławieństw małżeńskich.
Przez siedem dni po weselu młoda para jest traktowana jak para królewska. Nie wolno jej pracować, a każdego dnia wydawany jest obiad na ich cześć przez krewnych i przyjaciół.
Jeśli jesteście ciekawi większych szczegółów, zapraszamy do odwiedzenia materiałów źródłowych. ;)
Autor zdjęć: Violetta Lucińska
Źródła: http://pl.wikipedia.org/wiki/Halacha
http://www.izrael.badacz.org/kultura/zycie_malzenstwo.html
